Działka

Skandia Maraton w Rzeszowie czyli wstydźcie się organizatorzy.

To trzeci mój start w rzeszowskiej Skandii, poprzednio był dystans Mini, tym razem zdecydowałem się na Medio. Co tu pisać o trasie dobrze znana i niezbyt wymagająca, nawet jeszcze okrojona o jeden leśny fragment.
Natomiast organizacja najgorsza jaką spotkałem na jakimkolwiek maratonie a będzie ich już wnet 20. Nie będę się rozpisywał, polecam tylko tę relację, i jeszcze tę. Mam nadzieję, że panowie nie mają nic przeciwko temu, że podałem linka do ich stron.
Ciekawe kto wpadł na pomysł startowania osobno każdego sektoru i puszczania ludzi w otwartym ruchu ulicznym bez żadnego pilota, miejmy nadzieję, że ten ktoś już nigdy nie zorganizuje takiej imprezy, należy się ban.
Zresztą niedoróbek organizacyjnych było więcej: organizacja bufetów (pierwszy po ponad 30 km jazdy, drugi tuż za nim, a gdzie 2 pozostałe, które były zapowiedziane), kiepska namiastka posiłku na mecie, trafiłem na ostatni kawałek banana, a pan z obsługi powiedział,że wszystko zjadły dzieci, za mną przyjechało sporo osób, dla których nic nie było.





Miejsce nie najgorsze ale trzeba dać korektę, że kilkanaście, może więcej osób z czołówki zostało wyprowadzonych na Rodzinną Paradę, i zrezygnowało z dalszej jazdy. Dodam tylko, że to mój ostatni start na Skandii, szkoda pieniędzy na taki pseudomaraton.
Czas 2:25:21
Miejsce Open 33.
Miejsce M3 11.

Trening na kolarce

Kolarką po raz pierwszy

W sobotę Czesław Lang organizuje wyścig szosowy. Od dawna miałem ochotę na przejażdżkę na rowerze szosowym, pożyczyłem taki rower i pojechałem na trasę wyścigu. Na Kwiatkowskiego spotkałem dwóch znanych mi z Cyklokarpat wycinaków Mateusza Bielenia i Janusza Łodeja. Trochę mi uciekali na podjazdach, jednak widać, że chłopaki poważnie trenują. Objechaliśmy całą trasę z wyjątkiem podjazdu na Okop, ze względu na remont mostku.
Nigdy nie jeździłem na kolarce i widzę, że taki rower ma dużą przewagę przy połykaniu kilometrów na asfalcie.

Plany są po to by je zminiać

W planach był dojazd do tunelu w Szklarach, ale z powodu nieprzewidzianych zdarzeń czas jazdy mocno się wydłużył i do Błażowej dotarliśmy dopiero po3,5 h. Spowodowało to skrócenie trasy gdyż część osób musiała być wcześniej w domu. Ja postanowiłem jednak nie poddawać się i pojechałem na Wilcze, drogą z Kąkolówki górnej do zielonego szlaku a potem nim na górę.

Brzeżanka

Miałem zamiar zrobić sobie wprawę terenową, z tą myślą zresztą wziąłem Authora. Koledzy mieli dzisiaj inne plany więc jazda głównie asfaltami.